20.04.2008

.
Aradın,


Neden bilmem aklıma yığınla şeyler geldi. Koparamadığımız papatyalar, yaşayamadığımız baharlar, ıslanamadığımız sokaklar, oturamadığımız banklar, yiyemediğimiz balık ekmekler, duyamadığımız sesler, katılamadığımız sevinçler, beni sen, seni ben yapan satırlar, düşünceler, hayaller, fotoğraflar, siyah, beyazlar, kırılmışlıklar, kabullenişler, saatler boyu yazabileceğim daha neler, neler…


Aradın ya, ben yapamadığımız onca şeyi yapmışız gibi sevindim.
aradın ya, yapamadığımız onca şeyin ötesinde, aydınlanırken sabah; senin bana, benim sana kattıklarımla yenilendik, sarıldık acılarımıza.


Belki gün gelir, ayaklarımızı serinletir, açık mavi denizler, biz istediğimiz gibi boyarız gökyüzünü, serpiştiririz yıldızlarımızı istediğimiz her yere… Belki gün gelir, sen de gelirsin, elinde kanatlarım, uçarım yanında güvenle…


Aradın ya, yüzümde gelincikler, salınıyorum rüzgârda…
.

.