27.07.2009



*

Belkide bilemediğimdendi...

yahut,

bildiklerimin savurduklarıyla yetinemediğindendi...

ya da

her ne ise, öyleydi...


Şimdilerde uyanmak isteyişimizdi güne

güne dair ne varsa,

yanımda hissettiğimin, terime karışan tuzuydu.


Belkide ıslak saçlarıydı

tellenirken parmaklarımın arasında

kopamadığımdandı, tek gerçekliğim.


Bu da bana yeteniydi.

Gerisi

yalan hayatların içindeki

kaçışlarımızdı birbirimize...


Konuğumdun sonuma...


nokta


.




Hiç yorum yok: