*
Belkide bilemediğimdendi...
yahut,
bildiklerimin savurduklarıyla yetinemediğindendi...
ya da
her ne ise, öyleydi...
Şimdilerde uyanmak isteyişimizdi güne
güne dair ne varsa,
yanımda hissettiğimin, terime karışan tuzuydu.
Belkide ıslak saçlarıydı
tellenirken parmaklarımın arasında
kopamadığımdandı, tek gerçekliğim.
Bu da bana yeteniydi.
Gerisi
yalan hayatların içindeki
kaçışlarımızdı birbirimize...
Konuğumdun sonuma...
nokta
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder