kovuktaki - spam temizleme merkezi

Sorunsuz olduğunu düşündüğüm zamanları düşündükçe;

incitilmek için ne denli kahredici ızdırap çektiğimi, bu ızdırap ve incinmeler için fırsat kolladığımı anlamlandırmaya çalışmak, çok manasızlaşıyor.

Çünkü, ben böyleyim.

Sevecek birini bulamadığımda, kendimi sever; nefret edecek birini bulamadığımda da kendimden nefret ederim. Sonralarıysa birilerini arayıp, bulmaktan vazgeçip, bütün hissel yoğunluğumu kendime aktarırım.

Ta ki;

Sen çıkıp da, beni bozkırlardaki bulutlara götürene dek...

Kendim için daha olağan ve düzgün adlandırılabilecek ilişkiler bulabilir, daha ortalama bir hayat sürer ve insanların olağan hayat akışlarını değiştirmeyebilirdim. Evet, ben bu şekilde bir hayat sürebilirdim.

Üzgünüm kendim ve üzgünüm senim...

Sen olmasaydın, ben hâlâ ( a şapkalı, daha bir ağırbaşlı ) kimilerine doğal gelen ortamımda, soluk alıyor olacaktım.

Şimdilerdeyse;

Seninle; ne kendi tadıma, ne de senin tadına doyamıyorum. Bunu yaşayabilmek nasıl bir histir, anlayabilir misin okuyucu?

Anlamak için uğraşmıyoruz zaten, sen de uğraşma okuyucu; anlamlara boğulmaktansa, olabildiğince yaşamak daha manalı görünüyor şimdilerde...

nokta