Farkına vardığımda
suyu çoktan çekilmiş
denizin
tuzu
kumu
köpükleri
kokusu
ıssız
harap
yapayalnız
çaresiz
günlerden başka bir gün olmasını istemiştim uyandığımda, günlerden hiçbir güne uyanamamanın, tuhaf burukluğuydu boğazıma saplanan, evet konuşamadım, o kadar ki, o kadar konuşamadım. Sessizdi kelimeler bir de bitkin, yorulmuşlardı, biraz çay içirdim, üzerlerini örttüm, üşümemişler, sadece yorulmuşlar, artık çok yorulmuşlar. Çok acımış canları, çok yanmış ciğerleri, yanık et kokmuş, yanık saç kokmuş, kadın bıkmamış aynı şarkıyı söylemekten, bi siktir git, bi git demiş kadına, duymamış; söylemiş, söylemiş, hiç susmamış. Çok yalnızmış, oysa bugün doğum günü olmalıymış, sevdikleri çıkıp ona hediyeler almalıymış, çok kıskanmış bugün doğanları, doğacakları, başka şeylerde varmış kıskandığı, hiç anlatamamış, hepsi havada kalmış, anlattığında savrulup uçmuşlar, anlatamadıklarıyla kaçmış, kaçmış, çok kaçmış. Başka başka baharlar bulmak umuduyla, gökten üç yeşil elma düşmüş, hepsi çok kirlenmiş, hepsini yazar yemiş, kurtlanmış, ölmüş.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder