13.07.2010





...

Onda kendini bu kadar çok çekici hissettiren ne vardı ki... Şüphesiz doğru kelimeyi bulamayacağım iğreti vakurluğunun yanında, öc almak için ruhunun derinliklerinde sabırla bekleyen direncinin hıncı da olabilirdi, belki de elde edebilmenin kendince zorlu olduğuna inandırılmış tuhaf cezbediciliği...

Lakin hepsinden vazgeçmiş görünüyordum, aklıma getirmek istemediğim onca duygunun, tuhaf hormonsal salınımlarıyla uğraşmak için fazlaca olgunlaşmış yahut umursamaz mıydım, bunu bilemiyoruz... yaşlanıyorumdur belki de.

Bazı zaman kendini bilememek, anlamlandıramamak, içimdeki yabani hayatı canlı tutuyor gibi ya da her neyse... 
Üzerinde ekseriyetle durmamı gerektirecek veri akışı da yok idi.... uf yani.

Herkesin kendi ormanında avlanmak istediği gerçekliğini de göz önünde bulundurup, kaçmak için en iyi zamandı...

Hiç yorum yok: