Kaç düşü gömmüştük yine mavinin derinine…
Başka başka mevsimler taçlandırıyordu zamanı yahut hayatı, fark eden bir şey yoktu; her hayat, bir mevsime hapsediyordu kendini ya da bunu hissetmek, yükünü hafifletiyordu. İşin bu kısmını çok düşünmüyorduk.
Oysa…
Başka başka mevsimler taçlandırıyordu zamanı yahut hayatı, fark eden bir şey yoktu; her hayat, bir mevsime hapsediyordu kendini ya da bunu hissetmek, yükünü hafifletiyordu. İşin bu kısmını çok düşünmüyorduk.
Oysa…
Şimdilerde her tefekkür,
bir muamma
akşam, yaslarken sırtını omzuma
bekliyorum bir soluk, nuruma…
akşam, yaslarken sırtını omzuma
bekliyorum bir soluk, nuruma…
!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder