~
Önce sen geçiyorsun, sonra diğerleri, arkalarından da ben; içinden kalkan gemilerin kaçak yolcusuyum, oysa sen çoktan gitmiştin... Gitmiştin işte, kaçak olan bendim; gemindeydim, limanda öylece kalan, bana el sallayan yine bendim, sen gitmiştin işte... Her akşamüzeri kalkan gemilerinin, kaçağıydım, usulca beklerdim seni, belki görürüm diye; sen gitmiştin işte....
Şafak her söktüğünde atlarım gemilerinden; bir akşamüzeri belki beni tutarsın diye; içinden geçen gemilere bindim; sen çoktan gitmiştin. Şafak sökerken atlarım, sabahları toplanır, akşamüzerileri yine binerim gemine, belki bir gün atlamadan, tutarsın beni diye hayaller kurar; salınırım boşluğa... içinden geçen gemilere bindim, sen çoktan gitmiştin.
Şafak söküyordu, bekledim...
Yine yoktun...
Her akşamüzeri yine binerim gemine, belki bir gün atlamadan ...
Şafak...
Yok...
Yokum.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder