*
İçim kalabalık, biri sussa, diğeri susmuyor; biri özlemese, diğeri ağıtlar yakıyor; biri gülse, diğeri hep bildiğin gibi. Hani baş edemediğim günlerin ertesi gününe denk geliyordu ki bugün de baş edemedim.
Kısaca canım sıkılıyor, düzelmiyor, hiçbir şey düzelemiyor ki...
Sonra bakmışsın akşam olmuş, kalabalık geçmiş, biraz yorgunluk çökmüş, daha sakin her şey şimdi diyorsun, içinde ki kalabalığı tam öldürmek istiyorsun, o önce seni öldürüyor, boğazına yapışıyor, sıkıyor, bırakmıyor, kazanan hep onlar oluyor.
Kısacası geçenlerde de olduğu gibi şimdilerde de canım sıkılıyor, kaç derece döndürebileceğimi hesaplıyorum, üç yüz atmış dereceye denk geliyor, önce ürkekliğim geçsin sonra döndüreceğim; Kasım' a denk gelse, güz mevsiminde ayrılsam bu şehirden, hiç üzülmezdim bilog, sen de üzülme e mi!
*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder