1.10.2008


.



Olur bazen


Sonlar, kendi saçmalıklarına dönüşmek için vardır. Başında olanlara bakmaya mecalin kalmadan, rüzgârın tuhaf sersemliği, seni bir oraya, bir buraya uçurmaya çoktan başlamıştır. “Ne yapalım, uçalım bari” diyebilmekse; elindeki kelimelerle kurulabilecek, en anlamlı cümledir.



Olur bazen


Yalnız hissettiğinde ara beni, gelirim. Yalnız, yalnız dertleşiriz; yalnızlığımızdan, kalabalıklar çalar, sonra yine yalnızlaşırız. Sonra ışıklar söner, karanlık içine çeker; gözlerin feri, kırık bir abajura dönüşür…



Olur bazen


Boşuna koştuğunu sanırsın ardından; durduğunda, hayat yine senden önce davranmıştır. Ah ulan dersin ben bu hayatın taa…



Olur bazen


Ellemeyiniz…



Olur bazen


Hayat kimileri için daha zor geçer, kimileri için ön koltuğa ayrılmış gazi şıklığında oysa, kimileri içinse sadece geçer, olması gerektiğinden, imkanlar dahilinin toplamı neyi verirse artık.Bitmesine yakın korkar mı insan? Tuhaf… Ne korkusu, büyük bir şölen olmalı… Heyecanlı…



Olur bazen


Olabildiğince zerresin hayatın içinde, olabildiğince küçük belki de, her neyse; sürüklendiğini sanırsın, tırnak aralarında deriler; tutunduğunu sanmıştın oysa, tutunulmayacak ne varsa tırnaklamışsın bilmeden, intikam alırcasına…


Olur bazen


Kiraz mevsiminin kısalığındandır, istediklerinin, bir diğerini ilgilendirmeyişi…


Olur bazen


Ardını döndüğünde tuzu kalır, sonra posası, sonrasında kazımak için bir spatula; gerisi tamamen senin el becerin…



Neyse, olur bazen; çok düşünmemeli.


Nokta

2 yorum:

ROSA E OLIVIER dedi ki...

"Love is the one who masters all things."

Mavlana Rumi...for you...

Adsız dedi ki...

ya asu sonunda!!!
herkes sabahları işe geldiğinde ilk iş olarak gazete okur ya. cıks ben onlardan değilim. kovuktakini bir kurcalayasım geliyor. sonunda bir şeyler yazdın. şimdi neden böyle diyorum biliyor musun? kısa süre önce facebook dan_1 yıllık bir ilişki_ terk edilen bir dişi olarak iyice sessizliğime gömülmüştüm. böyle anlarda insan kendine yakın bulduklarına koşar. nalet üniversite bittiğinden arkdaşlarda dağıldı. nazan ın _bekiroğlu_ tüm kitaplarını yeniden okuyorum. bir de tesadüfen bulduğum seni... bazen benim yerime konuşuyor yazıyormuşsun gibi geliyor. evet! ben deliyim. onda bi sorun yok.yaf bende mi bi blog neyin açsam? ama yok internetten ne kadar uzaklaşırsam o kadar mevsimleri fark edebiliyorum..
sabah sabah çok konuştum galiba..
ama olur bazen asu..
bazen ne yaparsa yap olmuyor bazen..
çok düşünmemeli..
bu uğurda düşünceleri katletmemeli...
hoş kal..