kovuktaki - spam temizleme merkezi

uzun zaman geçmiş gibi
pencereden sızan rüzgarın
perdeyi havalandırması gibi
belki de hiç bilemediğim
onlarca hayat gibi
belki de olması gerektiği gibi
belki de yukarıya umutla bakarak
dua etmek gibi
belki de hiç diyemediğimi
yaşamak gibi
belki de susmak gibi
belki de yürürken
ansızın durmak gibi
belki de beklemek gibi
belki de anlayamadım derken
anlamış olmanı istemek gibi
belki de çayın demini alması gibi
belki de hiç olmamış gibi
belki de karanlığın varlığı gibi
hep bir yanımız



belki de istediklerini hep beklettiğin gibi
geçip gidiyordu hayat
bakmadan
usulca, açık pencereden kaçar gibi.


Şimdi çıkıp kapıdan,
geçmişe vurmaktansa kendimi; ne yapacağımı bilemeden oturup, zamanın geçmesini beklemek daha anlamlı gibi. Aldığım kararlara yenilerini eklemek ve bazılarını uygulamaya başlamak gibi sancılı zamanlardı; gökten melekler indi...


Alabildiğine çiçek doluyor içime, sayfaları aşınmış bir kitabın hala güzel kokabilmesi gibiydi hayat, avcumda bildiğim kokuyla, güvenle adımlamak gibiydi hayatı, aklımdan geçenlere yenik düşmek gibiydi de, çıkamadığımda, tutan elin senin elin olmasını istemek kadar da içtendi; hatta mükemmeldi; yaşayamadıklarımdı, olsundu, yaşanması beklenmiş şeyler değildi bunlar, olasılığa metelik atmaktı belki, belki de hiçbiri. yer gök inliyor gibi acıdan, birazdan dökecek gibi yaşlarını bulutlar, birazdan sele kapılacakmışım da bulacakmışım gibi kaynağımı, ama hep birazdan.


İçim harp alanı, yenik çıktığım savaşların ganimetlerine üşüşmüş kuzgunlar, ben bir köşede garip, esen rüzgarla, tozum havaya karışacak gibi; hayatın zorlama dayatmalarını kabullenip görünüp de, istediğim bu derken; boyuneğişimi kabul edemiyor gibi; öğreneceğim birşey olmadığını bilip de ilk defa öğreniyormuşcasına heyecanlı gibi; sonuma kadar böyle uzatabileceğimi biliyor gibiydi; sırasını beklemeden geldiler, aldılar ve gittiler;



şimdi
sen, ben ve kedi olamadığımız hayatların içinde birer figuran, rolleri kapışır gibi...



Az ötem yine sana doğuyor;
ben hep, bekler gibi...
Ve bir gün;
hepsi olacakmış gibiydi hayat,
ve öyle güzeldi ki,
geçti gitti...


Ne güzel geliyor bazen insana bu hayat,
hiç içinden çıkmak istemez gibi.
gelmeni
bekler
gibi
nokta