...
Bir adım ötemden geçiyor, belki de duruyor. Bakıyorum, görmüyorum. Sürüsünün peşinde uzaklaşırken; dönüp, dönüp bakıyor. O kadar üşüyor ki ellerim, elimi kaldıramıyorum; o kadar üşüyor ki gözlerim; bakışlarım, son adımında donuyor. O kadar üşüyorum ki, o kadar ki; kalbim yığılıyor...
geçiyor insanlar
zaman durmuyor
trenler kalkıyor
aynı sarılışlar
bir adım sonra kalabalığa karışan yalnızlıklar
iki adımda tenhalaşan sokaklar
aynı sona denk geliyoruz
kişiler değişiyor
aynı virajdan sonrası
umutlarına gark olmuş besmeleler
daha ötesi
kimin için var
geçiyorum;
gözlerinde aynı yabancı bakış....
görmüyorum
aldanıyorsun
duymuyorum
haykırıyorsun
umarsızlığıma boğuluyorum
ölüyorsun
diriliyorum
ölüyorsun
buz kesiyor mutluluğum
havalar ısınana kadar
çok üşüyorum...
1 yorum:
OF ASU OF..
Yorum Gönder