12.01.2009


...


Bir adım ötemden geçiyor, belki de duruyor. Bakıyorum, görmüyorum. Sürüsünün peşinde uzaklaşırken; dönüp, dönüp bakıyor. O kadar üşüyor ki ellerim, elimi kaldıramıyorum; o kadar üşüyor ki gözlerim; bakışlarım, son adımında donuyor. O kadar üşüyorum ki, o kadar ki; kalbim yığılıyor...


geçiyor insanlar

zaman durmuyor

trenler kalkıyor

aynı sarılışlar

bir adım sonra kalabalığa karışan yalnızlıklar

iki adımda tenhalaşan sokaklar

aynı sona denk geliyoruz

kişiler değişiyor

aynı virajdan sonrası

umutlarına gark olmuş besmeleler

daha ötesi

kimin için var

geçiyorum;

gözlerinde aynı yabancı bakış....

görmüyorum

aldanıyorsun

duymuyorum

haykırıyorsun

umarsızlığıma boğuluyorum

ölüyorsun

diriliyorum

ölüyorsun

buz kesiyor mutluluğum

havalar ısınana kadar




çok üşüyorum...


1 yorum:

Adsız dedi ki...

OF ASU OF..