*
Sonrası ufak tefek şeylerin çehredeki masumiyeti gibiydi; temiz kokan beyaz çarşafların hissettirdiğini anlatamamaya gark olmak gibiydi nokta Sonrası biraz daha biz, biraz daha ikimizdi; gerisi Arnavut kaldırımlardaki çıkmaz sokak yalnızlığı; biraz kederli, biraz eski, biraz yaşanmışlık kokan, biraz da bizdendi; hepsi bu kadardı…
Şimdi mutluyum ve seni seviyorum. Her gün biraz daha seviyorum. Her gün seni sevmek için başka sebepler bulup, radyodan güzel bir musiki duyuyorum, sade kahvem de geldi, kahvenin kıvamını iyi tutturmuş bu sefer garson, güzel sohbetlere, güzel sesli adamların içli müzikleri eşlik ediyor, kalabalık dağılıyor, akşamın alacakaranlığına yakışıyor trafik lambaları, melisa çayından da ister misin? Usulca bitiyor gün, sen şimal yıldızım, sağanak geçişim oluyorsun; ben şimdilerde daha sevecenim sanırım, biraz da azılı romantik.
Neyse
“ne güzel yolculuktu aklımdan çıkmaz”
C.Ç.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder