...
Saçmalıklarla harmanlandığım bir sabahın ardından, ne gerek vardı diyebiliyorum. Çok düşünmeye gerek olmuyor, düşünmeye değecek de pek bir şey bulunmuyor. Sonrası zaten anlamsızlaşıyor. Zaten hiçbir şey, ilk başladığı gibi gitmiyor. Yine uykum geliyor; gereğini, gereğinden fazla yapmamak gerekiyor, yine unutuyorum. Kendime şaşırmaya doymuyorum. Hiçbir şey yaşamamışım gibi sahipleniyorum. Hiçbir şey yaşamadığımı daha iyi anlıyorum.
Ulan çok mu şey istiyorum be!
"bir insanın sadece gerçeklerle yetinmesini aklım almıyor"
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder