kovuktaki - spam temizleme merkezi

Gereksiz yazılar serisi II

Dengesiz olabilir,

zamana yenik düşebilirsin; her sonbahar.

Sonbaharla zorunuz mu var?

Severim ama zorum değil de, sorunum diyelim, hatta demeyelim.

Küçük sevimli bir sürprizim olsa şimdi, ne yapardım bende bilmiyorum. Bu içimde yaşananları tasvirleyebileceğim tek cümlemdi oysa, oysa dengesiz olabiliyordum çok rahat, büro tipi(hihihi) koltuğun ucuna yaklaşınca tepetaklak olduğumu mesela sen hariç kimseye söyleyemem, yani hani bu dengesizlik sadece bilgisayarda yazan o ufacık yazıyı okuma çabasından olan meraktan mı doğmuştu. Sanırım evet.

Aklıma ha gelecek, ha geldi diye beklerken, çoktan gitmiş olduğunu yeni fark ettim; bu da ayrı bir yazı konusu taşımaktaydı sevgili okuyucu.

Oysa kaldırım taşları vardı bu kasabada, yazıya döküldüğünde can katıyordu sanki hayatına, ya da kısa, dar sokaklarına, içim acıyordu adımlarken sokakları aklımda aynı keman acı, acı çınlıyordu. Sonra bunlar martı sesi mi acaba dedim, martılar alkışlıyordu; ben baş rolde geride adımlarım, sessizdik sokak ve ben; taşıyamadığımız ne varsa atarken denize; martılar cümbüşü severdi zaten, baş konuğuydu bu ikinci perdenin; ilk perdeyi umursamadan oynuyorduk ha bire; hem sokak, hem de ben; sıkılmıştık da; girmiyorduk derinlerimize.

Benden önce terk edersen şehri, davetiye yollarsın değil mi?

Madem gelmiyorsun, gelmeden terk edersin belki şehri; şehir yine aynı kalabalığında tenhalaşırken, çayın buharı karışır senli, benli hayallere, bir iki de manzara kovuştururuz orta yerine, maksat her ayrılış da güzel bir mekan yaratma isteği, yoksa bilirsin ben sevmem hüznü, bilirsin ben her gün batışında bir çift kanat, sen yoğunluğunda metro çıkışı unutamadığım o ses.

Ne güzel demişti;

çay, karanfilli sigara ve sen çok iyi gidiyorsunuz; aynı Edip Cansever şiiriyle, Angie'nin iyi gitmesi gibi.

Acil çıkış kapısı,

ihtiyaç anında imdat çekicini çekinmeden kullanabilirsiniz.