Ve uzaktan bir ses bana diyor ki,
...
Duyamadım yine.
iyi ki susuyorum,
susmasam
neler olur.
Çırpınıyoruz kendimizle,
herkesler yerli yerinde
sen evinde,
evi olmayan
başka yerlerde,
Hani biraz zaman dedim,
bekledim
bekledim
yorgun düştüm
neye yaradı
kime yarandım
bende bilemedim
şimdi ne değişti
olmayan entari biçilince
birazımız açıkta kaldı
kendine yenik düşünce
bunu daha kaç kere öğrenecektim.
uzun vadede düşünce belleklere, hayaller
kısa vadeye pek bir şey kalmıyor
bir iki banka kredisi
tencere taksiti,
kısa vadede kim mutlu olabilmiş ki
uzun vade özlemlerimiz onay beklerken,
dilime doladığım onca söz, dökülür mü bir gün eteklerime?
Diyemiyorum;
en yalın halim, bu sessizliğimse,
diyecek artık hiçbir şeyim kalmamıştır,
sizden başka.
Ama bu yanılsamalar hiç bitmez,
ta ki; ışığı kapatıp başlayana kadar
en tuzlusundan ıslak akşamlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder