28.01.2008

Ve uzaktan bir ses bana diyor ki,

...

Duyamadım yine.


iyi ki susuyorum,

susmasam

neler olur.


Çırpınıyoruz kendimizle,

herkesler yerli yerinde

sen evinde,

evi olmayan

başka yerlerde,

Hani biraz zaman dedim,

bekledim

bekledim

yorgun düştüm

neye yaradı

kime yarandım

bende bilemedim

şimdi ne değişti

olmayan entari biçilince

birazımız açıkta kaldı

kendine yenik düşünce

bunu daha kaç kere öğrenecektim.

uzun vadede düşünce belleklere, hayaller

kısa vadeye pek bir şey kalmıyor

bir iki banka kredisi

tencere taksiti,

kısa vadede kim mutlu olabilmiş ki

uzun vade özlemlerimiz onay beklerken,

dilime doladığım onca söz, dökülür mü bir gün eteklerime?

Diyemiyorum;

en yalın halim, bu sessizliğimse,

diyecek artık hiçbir şeyim kalmamıştır,

sizden başka.

Ama bu yanılsamalar hiç bitmez,

ta ki; ışığı kapatıp başlayana kadar

en tuzlusundan ıslak akşamlar.






Hiç yorum yok: