28.06.2008


*o*




İçten;



esasen iyi gibi duruyordum, her şey şu lanet olasıca iş yerine gelmemle mi başlıyordu, henüz kestirememiştim. Odamdan çıkarken, düne ait yüzüm duvarda asılıydı, tanıyamadığım onca yüzün arasında, hüzünlü bakışlarıyla mutlu görünüyordu, ya da ben öyle görmek istiyordum, oysa çaresiz ya da unutmak için kendine saldıran bir ifadeden başka bir şey değildi sanırım. Odamın kapısını kapatmamla her şeyin orada kalması şu anda en iyi gelecek şeylerin başında üst sıralardaydı.


Bugün seni özledim, biliyorum ki yarın da seni özleyeceğim, öbür günde, öbürkü günlerde de, dün de seni özlemiştim ondan bu kadar emin konuşuyorum, işte istesen de istemesen de geçip gidiyor, diyordu Kudra Hanımcığım, gidiyordu, bakmadan çekip, gidebiliyordu ne varsa, gitmesini istemeden, gözünün içine bakıp, el sallamadan karışabiliyordu kalabalığa...


Sonra, ya sonra
ne mi oluyordu?


Hep yaşadığın, ama inatla hiç yaşamamış gibi yaptığın, her defasında canını ilk defa acıtıyormuşsun gibi acına şaşırarak baktığın, hüzünlü keman seslerinin yakışacağı akşam üzerlerinde, gölgenle didişebilecek kadar kendinden müzdarip مضطرب , gece bekçiliğiydi... Bundan daha iyi anlatılamazdı bilog, bunu sen dahi bütün evren biliyordu.


Sonra oturup, sana methiyeler düzecek kadar da ne yaptığını bilmez hallerde, ne yaptığını bilir hallerin, ardına gizlenip, gelmeni bekler.


Dün ne yedim diye düşünürken, caps tuşu ile A tuşu arasındaki susam tanesi dikkatimi çekti. Simit yedim sanırım dedim, böyle düşünmem için yapılan bir klavye komplosuna daha kurban gitmiş olmanın, haklı gururuyla, yayık ayranını da şimdi içiyorum. Bu sıcaklarda içtiğim ayranlar içimde çökelek olur mu?


Ya bir günde uyandığımda, bir mucize olsun be kardeşim, otuz yıldır yaşıyorum, sanrılarım harici, gözle görülebilir bir mucizeye tanıklık etmişliğim yok, ne kadar acı bu biliyor musun? Bilmiyorsun tabi, senin süper kahramanın şu an sıcaktan bunalmış, buz gibi duşun altında vakit öldürmüyor, beni nereden duyup da gelecek değil mi? Süper kahramanlara kostüm içi klima yapan bir mucitle karşılaşsam, hayat daha kolay olacak bilog, inan bana. İnanmasan da inanıyor gibi yap, ben gerisini hallederim.



Özledim nokta.






Hiç yorum yok: