Bazen
Kuşların neden bizim tarafa bakıp da uçtuklarını anlamaya çalışmakla geçiyordu hayat...
Bazense
Yeşili gitmiş, sararmaya yüz tutmuş ot yığınından farksızdı manzara...
Şimdilerde
Alabildiğince gökyüzü, sığabildiğince deniz, kesişebildiğimizce sen ve ben; en uzak ufukta sınır çizgisi...
4.11.2008
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
her şeyin bir yas dönemi var sanırdım.
2 ayını yeni dolurmuş bir ayrılık için ise sayın benlioğlu hiç zaman kaybetmemiş, gidişimden günler sonra ; sadece bir kaç gün sonra o hiç giymediği karalarını kırmızıya çalmış.
üstelik giderken de bahanesi " karışık bir kafa, yalnız kalma isteğiymiş"
ironi' ye bak asu...
dün gece kalbimin katilinin o değil de kendim olduğumu anladım. kör olup ta onu bedenimden eden tek kişi benmişim...
ne demeli böyle durumlar için? benim kelimelerim tükendi.. ya da kendini tekerrür etmekten sıkıldı..
Yorum Gönder